Strona główna | Koncern STIEBEL ELTRON | Kontakt | Mapa strony

Edukacja ekologiczna

Okładka	Tytuł	Format
	Ulotka - Edukacja Ekologiczna Pełen kolor, 2 strony Format 1/3 A4	PDF \| 1,09 MB	pobierz

Kto finansuje systemy zbierania przetwarzania odzysku i recyklingu?

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny na rynek. Za pieniądze Wprowadzającego są organizowane systemy w ramach zakładów przetwarzania, recyklerów, prowadzących odzysk i unieszkodliwianie. Część Wprowadzających organizuje systemy zbierania indywidualnie, a część zleca to organizacjom odzysku.

Kto jest zobowiązany do prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych?

Wprowadzający tworzący samodzielnie systemy gospodarowania odpadami zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego sami finansują prowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych. Zgodnie z Ustawą o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzający mają sami przeznaczyć w danym roku kalendarzowym na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 0,1% przychodów ze sprzedaży sprzętu podlegającego ustawie. Jeśli tego nie zrobią muszą wpłacić te pieniądze na konto Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) do czerwca następnego roku.
Do prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych zobowiązani są również Wprowadzający, którzy podpisali umowy z organizacjami odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Wtedy jednak obowiązki te zostają przeniesione na organizacje odzysku. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego ma przeznaczyć na powszechną edukację ekologiczną co najmniej 5% przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności. Jeśli nie wykona tego obowiązku - płaci grzywnę.

Jakie środki przeznaczone są na publiczne kampanie edukacyjne?

Wprowadzający organizujący "samodzielnie" systemy zbierania, przetwarzania, odzysku i unieszkodliwiania przeznaczają na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 0,1% rocznych przychodów ze sprzedaży sprzętu podlegającego Ustawie. Organizacje odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego przeznaczają na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 5% przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności. Wydatki poniesione na ten cel przez organizacje odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego muszą być udokumentowane (art. 58.3).

Jakie są konsekwencje nie wydania pieniędzy na publiczne kampanie edukacyjne w danym roku?

Wprowadzający przekazuje, w terminie do dnia 30 czerwca następnego roku, na wyodrębniony rachunek NFOŚiGW - co najmniej 0,1% swoich przychodów z tytułu wprowadzenia sprzętu osiąganych w danym roku kalendarzowym. Poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) oraz Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.). Jeśli przedsiębiorca "zapomni" o wykonaniu obowiązku edukacji i nie wpłaci pieniędzy do NFOŚiGW to:

może dostać mandat, jeśli podczas kontroli wykryje to Inspekcja Ochrony Środowiska (WIOŚ);
może zostać zobowiązany do wpłacenia należnej kwoty na konto NFOŚiGW (ale o tym nie ma ani słowa w Ustawie o zużytym sprzęcie).

Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, która nie dopełnia obowiązku przeznaczenia co najmniej 5% swoich przychodów na publiczne kampanie edukacyjne, podlega karze pieniężnej w wysokości od 10.000,- zł do 1.000.000,- zł.

Czy "przekreślony koszt" dotyczy tylko zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Nie. Dotyczy każdego odpadu, który powinien być zbierany selektywnie (czyli nie wyrzucany do śmietnika niesegregowanych odpadów komunalnych). Odpady takie są przekazywane do przetwarzania, odzysku i recyklingu.

Czy pojęcie "końcowy użytkownik" dotyczy tylko klientów indywidualnych (osób fizycznych)?

Nie. Dotyczy każdego kto jest końcowym Użytkownikiem również firm. Firmy jednak realizują (powinny realizować) selektywną gospodarkę odpadami (w tym również zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego) z mocy Ustawy o odpadach ? art. 10.1 (obowiązującej od 2001 roku, Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym obowiązuje od 2005 roku).

Kto jest najważniejszym elementem całego systemu zbierania odpadów, zużytego sprzętu?

Najważniejszy jest pierwszy element, czyli świadomy swojego znaczenia Użytkownik końcowy i wytwórca odpadów. To dzięki jego świadomości może ruszyć cała machina zbierania, przetwarzania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów zużytego sprzętu. Dlatego w Ustawie tak pokaźne środki przeznaczone są na publiczne kampanie edukacyjne klientów indywidualnych (wytwórców odpadów).

Z jakich elementów zbudowany jest system zbierania i przetwarzania odpadów zużytego sprzętu?

System zbierania zbudowany jest z następujących elementów:

zbieracz;
przetwórca (ma możliwość zwrócenia części odpadów do powtórnego użycia);
prowadzący odzysk lub recykling;
prowadzący unieszkodliwianie.

Nie wliczono do "systemu" wytwórcy odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (Użytkownika końcowego). Bez niego system nie może działać. Dlatego tak ważne jest prowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych.

Jakie grupy i rodzaje sprzętu podlegają ustawie?

Otwarta lista zawierająca wykaz grup i rodzajów sprzętu znajduje się w załączniku 1 Ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Lista jest otwarta tzn. nie tylko urządzenia wymienione z nazwy podlegają ustawie, ale też wszelkie urządzenia spełniające definicję sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Wyłączeniem jest urządzenie, dla którego prąd nie jest podstawowym czynnikiem roboczym choć jest używany w elementach nadzoru (np. sterowniki w piecyku gazowym) lub informacji (zegar elektroniczny w kuchence gazowej, radio w samochodzie).

Co to jest sprzęt elektryczny lub elektroniczny (według Ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym)?

Sprzęt elektryczny lub elektroniczny to urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych oraz mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych i zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym 1000 V dla prądu przemiennego oraz 1500 V dla prądu stałego, zaliczone do grup sprzętu określonych w załączniku nr 1 do Ustawy.
Urządzeniem według Ustawy są na przykład są lampy fluorescencyjne, lampy sodowe itp. ale żarówka nie jest już urządzeniem. ZAŁĄCZNIK NR 1 DO USTAWY O ZUŻYTYM SPRZĘCIE ELEKTRYCZNYM I ELEKTRONICZNYM.

GRUPY I RODZAJE SPRZĘTU ELEKTRYCZNEGO I ELEKTRONICZNEGO
Nr grupy - Rodzaje sprzętu elektrycznego i elektronicznego:

Wielkogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego
1. Wielkogabarytowe urządzenia chłodzące
2. Chłodziarki
3. Zamrażarki
4. Pozostałe wielkogabarytowe urządzenia używane do chłodzenia, konserwowania i przechowywania żywności
5. Pralki
6. Suszarki do ubrań
7. Zmywarki
8. Urządzenia kuchenne, w tym kuchenki
9. Piece elektryczne
10. Elektryczne płyty grzejne
11. Mikrofalówki
12. Pozostałe wielkogabarytowe urządzenia używane do gotowania i innego typu przetwarzania żywności
13. Elektryczne urządzenia grzejne
14. Grzejniki elektryczne
15. Pozostałe wielkogabarytowe urządzenia używane do ogrzewania pomieszczeń, łóżek, mebli wypoczynkowych
16. Wentylatory elektryczne
17. Urządzenia klimatyzacyjne
18. Pozostały sprzęt wentylujący, wyciągi wentylacyjne i sprzęt konfekcjonujący
Małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego
1. Odkurzacze
2. Zamiatacze do dywanów
3. Pozostałe urządzenia czyszczące
4. Urządzenia używane do szycia, dziania, tkania i innego typu przetwarzania wyrobów włókienniczych
5. Żelazka i pozostałe urządzenia do prasowania, maglowania i pozostałe urządzenia służące do pielęgnacji ubrań
6. Tostery
7. Frytownice
8. Rozdrabniacze, młynki do kawy oraz urządzenia do otwierania i zamykania pojemników i opakowań
9. Noże elektryczne
10. Urządzenia do strzyżenia włosów, suszenia włosów, szczotkowania zębów, golenia, masażu oraz pozostałe urządzenia do pielęgnacji ciała
11. Zegary, zegarki oraz urządzenia do celów odmierzania, wskazywania lub rejestrowania czasu
12. Wagi
13. Pozostałe małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego
Sprzęt teleinformatyczny i telekomunikacyjny
1. Scentralizowane przetwarzanie danych:
  - Komputery duże
  - Stacje robocze
  - Jednostki drukujące
2. Komputery osobiste:
  - Komputery osobiste stacjonarne, w tym procesor, mysz, monitor i klawiatura
  - Laptopy, w tym procesor, mysz, monitor i klawiatura
  - Notebooki
  - Notepady
  - Drukarki
  - Sprzęt kopiujący
  - Elektryczne i elektroniczne maszyny do pisania
  - Kalkulatory kieszonkowe i biurowe
  - Pozostały sprzęt do zbierania, przechowywania, przetwarzania, prezentowania lub przekazywania informacji drogą elektroniczną
  - Terminale i systemy użytkownika
  - Faksy
  - Teleksy
  - Telefony
  - Automaty telefoniczne
  - Telefony bezprzewodowe
  - Telefony komórkowe
  - Systemy zgłoszeniowe/sekretarki automatyczne
  - Pozostałe produkty lub sprzęt służący do transmisji głosu, obrazu lub innych informacji za pomocą technologii telekomunikacyjnej
Sprzęt audiowizualny
1. Odbiorniki radiowe
2. Odbiorniki telewizyjne
3. Kamery video
4. Sprzęt video
5. Sprzęt hi-fi
6. Wzmacniacze dźwięku
7. Instrumenty muzyczne
8. Pozostałe produkty lub urządzenia wykorzystywane do nagrywania lub kopiowania dźwięku lub obrazów, w tym sygnałów, lub wykorzystujące technologie przesyłu dźwięku i obrazu inne niż telekomunikacyjne
Sprzęt oświetleniowy
1. Oprawy oświetleniowe do lamp fluorescencyjnych, z wyjątkiem opraw oświetleniowych stosowanych w gospodarstwach domowych
2. Liniowe lampy fluorescencyjne
3. Kompaktowe lampy fluorescencyjne
4. Wysokoprężne lampy wyładowcze, w tym ciśnieniowe lampy sodowe oraz lampy metalohalogenkowe
5. Niskoprężne lampy sodowe
6. Pozostałe urządzenia oświetleniowe służące do celów rozpraszania i kontroli światła, z wyjątkiem żarówek
Narzędzia elektryczne i elektroniczne, z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi przemysłowych
1. Wiertarki
2. Piły
3. Maszyny do szycia
4. Urządzenia do skręcania, mielenia, piaskowania, przemiału, piłowania, cięcia, nawiercania, robienia otworów, nabijania, składania, gięcia lub podobnych metod przetwarzania drewna, metalu i innych materiałów
5. Narzędzia do nitowania, przybijania lub przyśrubowania lub usuwania nitów, gwoździ, śrub lub podobnych zastosowań
6. Narzędzia do spawania, lutowania lub podobnych zastosowań
7. Urządzenia do rozpylania, rozprowadzania, rozpraszania lub innego typu nanoszenia cieczy lub substancji gazowych innymi metodami
8. Narzędzia do koszenia trawy lub innych prac ogrodniczych
9. Pozostałe narzędzia elektryczne i elektroniczne
Zabawki, sprzęt rekreacyjny i sportowy
1. Kolejki elektryczne lub tory wyścigowe
2. Kieszonkowe konsole do gier video
3. Gry video
4. Komputerowo sterowane urządzenia do uprawiania sportów rowerowych, nurkowania, biegania, wiosłowania
5. Sprzęt sportowy z elektrycznymi lub elektronicznymi częściami składowymi
6. Automaty uruchamiane monetą, banknotem (pieniądzem papierowym), żetonem lub innym podobnym artykułem
7. Pozostałe zabawki, sprzęt rekreacyjny i sportowy
Wyroby medyczne, z wyjątkiem wszystkich wszczepianych i skażonych produktów
1. Sprzęt do radioterapii
2. Sprzęt do badań kardiologicznych
3. Sprzęt do dializoterapii
4. Sprzęt do wentylacji płuc
5. Urządzenia medyczne wykorzystujące technikę nuklearną
6. Sprzęt laboratoryjny do diagnostyki in vitro
7. Analizatory
8. Zamrażarki laboratoryjne
9. Testy płodności
10. Pozostałe urządzenia do wykrywania, zapobiegania, monitorowania, leczenia, łagodzenia przebiegu choroby, urazów lub niepełnosprawności
Przyrządy do nadzoru i kontroli
1. Czujniki dymu
2. Regulatory ciepła
3. Termostaty
4. Urządzenia pomiarowe, ważące lub do nastawu używane w gospodarstwie domowym lub jako sprzęt laboratoryjny
5. Pozostałe przyrządy nadzoru i kontroli używane w obiektach i instalacjach przemysłowych (np. w panelach sterowniczych)
Automaty do wydawania
1. Automaty do wydawania napojów gorących
2. Automaty do wydawania butelek lub puszek z zimnymi i gorącymi napojami
3. Automaty do wydawania produktów stałych
4. Automaty do wydawania pieniędzy ? bankomaty
5. Inne wydające wszelkiego rodzaju produkty

Jakiego rodzaju sprzętu ustawa nie dotyczy?

Ustawa nie dotyczy:

sprzętu służącego ochronie bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli ten sprzęt jest przeznaczony wyłącznie do celów wojskowych;
odpadów promieniotwórczych w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1689 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2005 r. Nr 163, poz. 1362);
sprzętu będącego częścią składową urządzenia, które nie jest sprzętem w rozumieniu przepisów Ustawy.

Kiedy sprzęt elektryczny i/lub elektroniczny staje się odpadem?

Zgodnie z ustawą o odpadach określenie odpady oznacza między innymi każdy przedmiot należący do jednej z kategorii (określonych tą ustawą), których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.
Sprzęt staje się odpadem w dwóch przypadkach:

gdy jego właściciel/posiadacz stwierdza, że sprzęt (który może być jeszcze sprawny technicznie) przestaje mu z jakiegoś powodu być potrzebny czy przydatny (o ile nie będzie sprzedany lub podarowany kolejnemu Użytkownikowi);
gdy straci swoje wartości użyteczne (psuje się), a właściciel / posiadacz nie chce go naprawić.

O momencie, w którym sprzęt staje się odpadem, zasadniczo decyduje jego posiadacz. W szczególnych przypadkach decyzja taka może zostać narzucona wymogowi prawa (np. urządzenia z transformatorami zawierającymi PCB). Istnieją jednak odstępstwa od tej reguły, np. sprzęt elektryczny i elektroniczny o znaczeniu muzealnym np. radia "Juhas" (rzecz staje się dobrem ogólnym a nie odpadem). Czy można jednak komukolwiek zabronić zbierania kolekcjonerskiego przedmiotów użytkowych?

Jaki rodzaj sprzętu podlega obowiązkowemu zbieraniu?

Obowiązkowemu zbieraniu (dla którego określono w rozporządzeniu minimalne poziomy zbierania) podlega sprzęt określany jako sprzęt gospodarstwa domowego czyli:

zużyty sprzęt, który pochodzi z gospodarstw domowych,
zużyty sprzęt pochodzący z innych źródeł, który ze względu na charakter i ilość jest podobny do zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych.

Dla sprzętu innego niż sprzęt gospodarstwa domowego ustawodawca nie ustalił poziomów (obowiązkowego) zbierania. W tym przypadku nie ma obowiązku zbierania, ale pozostaje obowiązek selektywnej gospodarki odpadami sprzętu elektrycznego (przekreślony kosz).

Jaki sprzęt nie jest sprzętem gospodarstwa domowego?

Sprzęt nie jest przeznaczony dla gospodarstw domowych jeśli spełnia łącznie następujące warunki:

jego głównym odbiorcą jest przemysł, firmy, przedsiębiorstwa, instytucje;
jego konstrukcja i funkcje nie uzasadniają zastosowania w gospodarstwach domowych;
nie jest wprowadzany na rynek z myślą o detalicznych nabywcach.

Co to jest KGO?

KGO to tzw. Koszt Gospodarki Odpadami zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Jest to element finansowania systemu przetwarzania odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. KGO jest również elementem edukacji ekologicznej Użytkownika końcowego oznaczający, że sprzęt podlega Ustawie o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, a w związku z czym podlega np. obowiązkowi zbierania, itp.

Czy KGO dotyczy tylko sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Tak, KGO (Koszt Gospodarki Odpadami) dotyczy tylko sprzętu elektrycznego i elektronicznego jako funkcjonalnej całości. Nie dotyczy wyodrębnionych elementów sprzętu elektrycznego i elektronicznego kupowanych jako części zamienne.

Do kiedy obowiązuje pokazywanie KGO jako składnika ceny?

KGO wprowadzono jako element edukacyjny. Obecnie (maj 2011) pokazywanie KGO jako składnika ceny obowiązuje tylko dla sprzętu z grupy 2 "Małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego". Po dniu 13 lutego 2013 roku, o ile ustawodawca nie wprowadzi żadnych zmian w tym zakresie, KGO przestanie być uwidaczniane jako składnik ceny. Nie znaczy to jednak że wprowadzający przestanie finansować gospodarowanie odpadami zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Informacja o tym po prostu nie będzie "udzielana" klientowi w tak jasny sposób.

Czy sprzedawca może żądać pieniędzy za pozostawienie odpadu sprzętu przy zakupie tego samego rodzaju nowego sprzętu?

Nie. Klient płaci za gospodarowanie odpadami sprzętu w formie KGO. Kupując nowy sprzęt płaci za zbieranie, przetwarzanie, odzysk, recykling i unieszkodliwianie sprzętu który kupił (choć pieniądze przeznaczone są na te działania względem oddawanego odpadu).

Jakie obowiązki wobec zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego ma nabywca/końcowy użytkownik?

Końcowy Użytkownik ma obowiązek przekazać odpad zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego przeznaczonego dla gospodarstw domowych:

zbieraczowi posiadającemu zezwolenia na zbieranie odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego;
sprzedawcy detalicznemu lub sprzedawcy hurtowemu pod warunkiem, że kupuje nowy taki sam sprzęt przy czym nie może oddać większej ilości niż kupuje (zasada 1:1), oraz oddawany zużyty sprzęt jest tego samego rodzaju co kupowany.

W przypadku, gdy sprzęt trafia do punktu serwisowego a naprawa przyjętego sprzętu jest niemożliwa ze względów technicznych lub właściciel sprzętu uzna, że naprawa sprzętu jest dla niego nieopłacalna, prowadzący punkt serwisowy jest obowiązany do nieodpłatnego przyjęcia zużytego sprzętu.
Zbierający nie pobiera żadnych opłat za przyjęcie odpadów sprzętu.
Miejscem zakupu (i zbierania odpadów sprzętu) może być również sklep internetowy.
Końcowy Użytkownik sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie przeznaczonego dla gospodarstw domowych ma obowiązek selektywnej gospodarki odpadami zużytego sprzętu i przekazanie go zbieraczowi posiadającemu odpowiednie zezwolenia na zbieranie odpadów.

Jakie obowiązki ma sprzedawca detaliczny?

Ustawa nakłada na sprzedawców sprzętu różnego rodzaju obowiązki. Podzielić je można zasadniczo na obowiązki względem klientów i względem ?urzędów?.
Obowiązki względem "urzędów":

wpisanie się do gminnego/powiatowego rejestru zbierających odpady bez zezwolenia;
wpisanie się do rejestru GIOŚ ? jako zbierający zużyty sprzęt;
sprawozdania półroczne do GIOŚ;
sprawozdania roczne do Urzędu Marszałkowskiego;
sprzedawca jest zobowiązany sprzedawać wyłącznie sprzęt wprowadzających zarejestrowanych w GIOŚ (potwierdzają to numery rejestracyjne na fakturze od wprowadzającego);
przekazywanie odpadów sprzętu uprawnionym odbiorcom (w tym również sprzedawcom hurtowym).

Obowiązki względem klientów:

prowadzenie selektywnego zbierania odpadów;
informowanie o punktach zbierania odpadów sprzętu na terenie gminy, gdzie prowadzona jest działalność handlowa;
przyjmowanie odpadów zużytego sprzętu przy zakupie nowego "na wymianę 1:1";
współdziałanie ze "wszystkimi" prowadzącymi powszechną edukację ekologiczną klientów;
informowanie klientów o KGO;
informowanie klientów o znaczeniu oznakowania "przekreślonego kosza".

Czy sklepy sprzedające sprzęt elektryczny i elektroniczny mają obowiązek składania sprawozdań dotyczących zbierania odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Tak, ponieważ na mocy Ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym są zbieraczami sprzętu takiego rodzaju, jakim handlują. Każdy zbieracz ma obowiązek zarejestrować się w GIOŚ i co pół roku składać sprawozdania z ilości zebranych i przekazanych przetwórcy odpadów sprzętu. Obowiązek taki istnieje nawet, gdy nic nie zebrano. Wówczas w sprawozdaniu wpisuje się 0,0 (?zero przecinek zero?). Ustawodawca wymaga, aby rozliczenia masy zebranego sprzętu były robione w kg z dokładnością do 0,1 kg jeśli chodzi o zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny oraz z dokładnością 0,01 kg w przypadku baterii lub akumulatorów zebranych łącznie z tym sprzętem.

Jaki jest cykl życia sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Cykl życia sprzętu elektrycznego i elektronicznego składa się z:

produkcji sprzętu elektrycznego i elektronicznego
wprowadzenia do obrotu (pierwsza sprzedaż na terytorium kraju)
używania/zużywania
powstania odpadu, czyli koniec "życia" sprzętu
przekazania zbierającemu
przekazanie przetwórcy (zwrócenie elementów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego do obrotu, jeśli są sprawne) celem poddania procesowi odzysku R-12 (czyli rozdrobnieniu i rozdzieleniu);
? przekazanie odpadów do odzysku/recyklingu/unieszkodliwiania (odzysk ? procesy od R-1 do R-9/ recykling ? procesy R-2 do R-9/unieszkodliwianie ? procesy D).

Oznakowanie procesów jako R ? dotyczy załącznika 5 Ustawy o odpadach a procesy D z załącznika 6 Ustawy o odpadach.

Czy każdy skup złomu może przyjmować zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny?

Nie. Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny na podstawie Ustawy przyjmować może tylko ten zbieracz odpadów, który posiada zezwolenie na zbieranie odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. W zezwoleniu podane są kody odpadów, które zbieracz może zbierać. Odpady zużytego sprzętu mają następujące kody:

Odpady urządzeń elektrycznych i elektronicznych (przemysłowe)
- 16 02 09* - Transformatory i kondensatory zawierające PCB
- 16 02 10* - Zużyte urządzenia zawierające PCB albo nimi zanieczyszczone inne niż wymienione w 16 02 09
- 16 02 11* - Zużyte urządzenia zawierające freony, HCFC, HFC
- 16 02 12* - Zużyte urządzenia zawierające wolny azbest
- 16 02 13* - Zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy (np. baterie, akumulatory, przełączniki rtęciowe, szkło z lamp kineskopowych i inne szkło aktywne itp.) inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 12. Pod tym kodem kryją się lampy fluorescencyjne pochodzące od użytkowników przemysłowych.
- 16 02 14 - Zużyte urządzenia inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 13
Odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie
- 20 01 21* - Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć (z gospodarstw domowych)
- 20 01 23* - Urządzenia zawierające freony
- 20 01 35* - Zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż wymienione w 20 01 21 i 20 01 23 zawierające niebezpieczne składniki (np. baterie, akumulatory, przełączniki rtęciowe, szkło z lamp kineskopowych i inne szkło aktywne itp.)
- 20 01 36 - Zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż wymienione w 20 01 21, 20 01 23 i 20 01 35.

Klasyfikację odpadów według rozporządzenia MŚ w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. nr 112, poz. 1206 z 2001 r.).

Czy każdy prowadzący odzysk prowadzi również recykling?

Nie. Ustawa o odpadach zawiera w zał. 5 wymienione 15 procesów odzysku. W Ustawie o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym za odzysk uważa się procesy R-1 do R-9, a za recykling procesy R-2 do R-9. Tylko te procesy uprawniają do wystawiania dokumentów potwierdzających oddzielnie wykonanie odzysku i recyklingu.
W związku z takim stanem rzeczy pozostałe procesy odzysku tj. R-10 do R-15 nie mają żadnego znaczenia.

Procesy odzysku (zał. 5) Ustawy o odpadach (tekst jednolity Dz. U. nr 39 poz. 251 z 2007 r. z późn. zm.):

R1 Wykorzystanie jako paliwa lub innego środka wytwarzania energii
R2 Regeneracja lub odzyskiwanie rozpuszczalników
R3 Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania)
R4 Recykling lub regeneracja metali i związków metali
R5 Recykling lub regeneracja innych materiałów nieorganicznych
R6 Regeneracja kwasów lub zasad
R7 Odzyskiwanie składników stosowanych do usuwania zanieczyszczeń
R8 Odzyskiwanie składników z katalizatorów
R9 Powtórna rafinacja oleju lub inne sposoby ponownego wykorzystania oleju
R10 Rozprowadzanie na powierzchni ziemi w celu nawożenia lub ulepszania gleby
R11 Wykorzystanie odpadów pochodzących z któregokolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R10
R12 Wymiana odpadów w celu poddania któremukolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R11
R13 Magazynowanie odpadów, które mają być poddane któremukolwiek z działań wymienionych w punktach od R1 do R12 (z wyjątkiem tymczasowego magazynowania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)
R14 Inne działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub części
R15 Przetwarzanie odpadów, w celu ich przygotowania do odzysku, w tym do recyklingu.
Podkreślono procesy uznawane przez Ustawę o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym za recykling.

Jaki jest poziom zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Dyrektywa 2002/96/WE z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (Dz. Urz. UE L 37 z 13.02.2003, str. 34 i L 345 z 31.12.2003, str. 106) podaje, że każdy kraj UE powinien osiągnąć 4 kg zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego osobę/rok. To jest taki średni, roczny, zalecany poziom zbierania. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 31 grudnia 2010 r. w sprawie minimalnych rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu (Dz. U. z 2011 r. nr 3, poz. 5) wprowadziło na 2011 rok poniższe poziomy zbierania. Należy przypomnieć, że ustalone poziomy zbierania dotyczą tylko sprzętu gospodarstwa domowego, czyli takiego, który może być używany w domu.

Numer grupy	Nazwa grupy	Poziom zbierania [%]
1	Wielkogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego	35
2	Małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego	35
3	Sprzęt teleinformatyczny i telekomunikacyjny	35
4	Sprzęt audiowizualny	35
5	Sprzęt oświetleniowy rodzaje 2-5	43
5	Sprzęt oświetleniowy rodzaj 6	35
6	Narzędzia elektryczne i elektroniczne, z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi przemysłowych	35
7	Zabawki, sprzęt rekreacyjny i sportowy	35
8	Wyroby medyczne, z wyjątkiem wszystkich wszczepianych i skażonych produktów	35
9	Przyrządy do nadzoru i kontroli	35

Co to jest Organizacja Odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego to spółka akcyjna utworzona przez wprowadzających sprzęt lub reprezentujące ich związki pracodawców lub izby gospodarcze w celu realizacji określonych w ustawie obowiązków przejętych na podstawie umów od wprowadzających sprzęt.
Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego wchodzi w prawa i obowiązki wprowadzającego sprzęt danej grupy, określonej zgodnie z załącznikiem nr 1 do Ustawy, wskazanej w zawartej z nim umowie.

Czy każdy odpad zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego musi być gromadzony / zbierany selektywnie?

Tak. Mówi o tym znak przekreślonego kosza (zakaz wyrzucania do śmieci komunalnych). Dotyczy to również selektywnego (oddzielnego) gromadzenia poszczególnych rodzajów odpadów sprzętu. Nie mogą być zbierane razem (w jednym pojemniku) odpady niebezpieczne i inne niż niebezpieczne. Podobnie odpady z poszczególnych grup zużytego sprzętu powinny być zbierane oddzielnie.

Jakimi zezwoleniami i kwalifikacjami powinni dysponować przetwórcy odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego?

Przede wszystkim powinni posiadać zezwolenie na wytwarzanie odpadów, gdzie określone będzie, jakie odpady mogą zbierać, przetwarzać i jakie odpady z tego powstają. W zezwoleniu tym określana jest dodatkowo maksymalna masa poszczególnych rodzajów odpadów zbieranych i przetwarzanych. Ponieważ przetwórstwo jest związane z odzyskiem powinni mieć również zezwolenia odzysk odpadów (powinni go dostać automatycznie, gdy zacznie obowiązywać przepis, że powtórne wprowadzenie do obrotu części nadających się do ponownego użycia jest odzyskiem).
Dodatkowo firmy zajmujące się przetwórstwem urządzeń z gazami chłodniczymi (freony) powinny zatrudnić przynajmniej jedną osobę, która odbyła specjalistyczne szkolenie w zakresie usuwania tych gazów z instalacji.