Początek Firmy i pierwsze osiągnięcia

Pierwsza elektryczna grzałka zanurzeniowa konstrukcji Dr Theodor Stiebel Dr Theodor Stiebel konstruuje pierwszą elektryczną grzałkę zanurzeniową. 5 maja zakłada przedsiębiorstwo "Dr. Theodor Stiebel ELTRON " w Berlinie. Produkcja rozpoczyna się w małej pracowni tylnego podwórza na ulicy Reichenberger.

Pierwszy mały ogrzewacz przepływowy posiada moc 1.000 watów i wówczas rewolucyjną 2-stopniową technikę regulacji. Urządzenie - jako pierwsze w Niemczech - otrzymuje certyfikat VDE. Firma rozwija się zatrudniając już 30 pracowników.

Asortyment rozszerzony o przepływowe, wysokociśnieniowe i gotujące ogrzewacze wody Asortyment urządzeń zostaje znacząco rozszerzony o przepływowe, wysokociśnieniowe i gotujące ogrzewacze wody. Te ostatnie osiągają pojemność aż do 600 litrów w zależności od modelu. Zostaje wprowadzony na rynek ogrzewacz wody gwarantujący prawie natychmiastowy zapas gorącej wody.

Siedziba firmy w Berlinie zmiana lokalizacji 10 lat po założeniu przedsiębiorstwa budynki fabryki przy Reichenberger Straße stały się już zbyt małe. Firma przenosi się do Berlina, ponieważ liczba pracowników wzrosła do 200 osób.

Sprzedaż urządzeń STIEBEL w Buenos Aires W Buenos Aires Dr. Teodor Stiebel przypadkowo zauważa znaczek STIEBEL. Przedsiębiorcza dalekowzroczność założyciela skłania go w tym roku do podróży przez Amerykę Północną i Południową. Jednak nie tylko rynek amerykański lecz wszystkie 5 kontynentów okazują się doskonałym rynkiem zbytu dla niemieckiej technologii.

Firma startuje z produkcją wielkich term. STIEBEL ELTRON dysponuje już 35-cioma niemieckimi i 12-toma zagranicznymi patentami. Samej grzałce zostało już przyznane 10 patentów.

Fabryka w Berlinie zostaje całkowicie zniszczona podczas II Wojny Światowej. Dr. Theodor Stiebel dokonuje przeprowadzki do saksońskiego miasteczka Holzminden i zaczyna produkcję od początku. Miasteczko liczy w tym czasie 20.000 mieszkańców.